Zgodnie z teorią naukowców z Oxford University, złożone czynności takie, jak między innymi żonglerka, powodują istotne zmiany w strukturze mózgu.
W czasopiśmie „Nature Neuroscience”, naukowcy piszą o zaobserwowanym 5 procentowym powiększeniu w masie substancji białej – sieci kablowej mózgu.
Uczestnicy badań otrzymali skan mózgu, po czym byli poddani sześciu-tygodniowemu treningowi. Po upływie tego czasu ich mózg został przeskanowany ponownie.
W przyszłości, możliwe, że będzie to pomagać w leczeniu chorób takich jak stwardnienie rozsiane.
Dyfuzyjne MRI
Zespół z Departamentu Neurologii Klinicznej w Oxfordzie używał dyfuzyjnego MRI, który potrafi mierzyć ruch cząsteczek wody w tkankach mózgowych.
Sygnał się zmienia, zależnie od ilości wiązek włókien nerwowych, i od tego jak mocno są one upakowane.
Zmiany w substancji szarej, gdzie zachodzi obliczanie i przetwarzanie informacji w mózgu, udowodniono już wcześniej, ale powiększanie substancji białej nie było nigdy wcześniej zademonstrowane.
Kaskada trzema piłkami
Naukowcy badali grupę 24 młodych i zdrowych dorosłych ludzi, z których nikt nie potrafił żonglować.
Zostali oni podzieleni na dwie grupy.
Jedna z tych grup odbywała trening żonglerski co tydzień przez sześć tygodni, i była poproszona o trenowanie 30 minut każdego dnia. Pozostałe 12 osób miały kontynuować swoje normalne życie.
Po treningu, pierwsza dwunastka była w stanie zrobić co najmniej dwa cykle kaskady trzema piłkami.
Obie grupy miały robione skany używające dyfuzyjnego MRI przed i po treningu.
Po upływie sześciu tygodni u żonglerów, zaobserwowano 5 procentowy wzrost w masie substancji białej w tylnej sekcji mózgu. Zostało udowodnione, że ta okolica w mózgu zawiera nerwy, które reagują gdy sięgamy i łapiemy rożnego rodzaju przedmioty znajdujące się w obszarze naszego widzenia peryferyjnego.
Mimo ze ochotnicy opanowali czynność żonglowania w bardzo rożnych zakresach, u wszystkich można było zaobserwować zmiany w substancji białej.
Naukowcy z Oxfordu twierdza, ze musi być to związane z czasem spędzanym na treningu i ćwiczeniach, niż na samym poziomie umiejętności, jaki ochotnicy zdobyli.
Dr Johansen-Berg, która przewodniczyła naukowcom, powiedziała: „MRI jest niedokładna metodą na pomiar struktury mózgu, więc nie możemy być pewni co dokładnie się zmienia kiedy ci ludzie się uczą.
Dodatkowe badania powinny pokazać czy te rezultaty pokazują zmiany w kształcie czy liczbie włókien nerwowych, lub tez rozrost otoczki mielinowej otaczającej włókna.
Oczywiście to nie znaczy że każdy powinien wyjść z domu i zacząć żonglować w celu poprawy swojego mózgu
My wybraliśmy żonglerkę jedynie jako jedna z wielu kompleksowych umiejętności które ludzie mogą nabywać.”
Zastosowania Kliniczne.
Dr Johansen-Berg przewiduje, że będą istniały kliniczne zastosowania dla tych wyników, ale jeżeli, to będą one w dalekiej przyszłości.
Powiedziała, ze: „Wiedza, że drogi przekazowe w mózgu mogą być polepszone, może być bardzo znacząca informacją w przyszłości. Może nam ona pozwolić na wymyślenie nowych metod leczenia chorób neurologicznych takich jak stwardnienie rozsiane, gdzie wszystkie drogi przekazowe staja się zdegradowane.”
Profesor Cathy Price z Wellcome Trust Centre for Neuroimaging, powiedziała: „Dowód na to, ze trening możne zmienić połączenia w substancji białej, jest bardzo ekscytujący.
To nawiązuje do innych badań pokazujących, ze substancja szara zmienia się podczas treningu. Motywuje to tez do prac w kierunku zrozumienia mechanizmów rządzących tymi efektami.”
—
*Wiadomość odnalazł Vogel i przetłumaczył Tulexx.
